LIA VITA - ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΑ

 

Να αγκαλιάζεις και να τσαλακώνεις το δέρμα...

Να μπορείς να τσαλκωνεσαι και εσύ, μέσα σου.

Να τσαλακώνεις τις λέξεις, άλλοτε για να μην πληγώσουν, κι άλλοτε για να μην τρομάξουν.

Να κλείνεις στην παλάμη σου μια χούφτα σώμα να σου ανήκει...

Να ξέρεις πως αυτό το κομμάτι θα είναι δικό σου, είτε υπάρχεις, είτε όχι δίπλα στο σώμα.

Μία τσάκιση στο δέρμα, ίσως να είναι ο έρωτας...

Κι αν τον αξιωθείς, ακόμη μία τσάκιση στην ψυχή σου.

Μια μικρή ρυτίδα, ίσως να είναι ο έρωτας...

Το παραπάνω κείμενο ήταν αρχικά να αφιερωθεί, πως κατέληξε να ''εκτεθεί'' μην ρωτάτε. 

Ίσως να κάνει μερικούς από εσάς να δείτε διαφορετικά τις ρυτίδες και τις τσακίσεις μέσα σας. 

Δεν είναι τα ελλείματα και τα ελαττώματα κατ' ανάγκη άσχημα. 

Δεν είναι η διαφορετικότητα ασχήμια.

Δεν είναι οι ρυτίδες της ψυχής μας, νοσήματα προς στιγματισμό. Είναι αποτελέσματα μια μάχης που δώσαμε και τσαλακωθήκαμε.

Μην προσπαθείτε να ''σιδερώσετε'' τον άλλο άνθρωπο για να ταιριάζει με την δική σας ''τάξη'', αφήστε τον να νιώθει, να βιώνει και να εκφράζεται όπως μπορεί.

Προσπαθήστε να καταλάβετε τι κρύβουν οι ρυτίδες και οι τσακίσεις τόσο στο σώμα όσο και στην ψυχή.

Lia Vita

liavita2662@gmail.com

αποκλειστικά για το psycho-logic.gr