Παναγιώτης Νούνης: Άραγε, ο Ιησούς από την Ναζαρέτ, αληθώς και πραγματικώς ανέστη;

 

 

Άραγε, ο Ιησούς από την Ναζαρέτ, αληθώς και πραγματικώς ανέστη;

Η άνοδος του Χριστιανισμού, έχει πράγματι διαμορφώσει τον σύγχρονο κόσμο, αλλά οι ιστορικές του καταβολές, άραγε, εξηγούνται καλύτερα με καθαρά νατουραλιστικούς (φυσιοκρατικούς) όρους, είτε, με την Βιβλική εξήγηση και τους θεολογικούς όρους (ευαγγελικούς, πατερικούς και εντεύθεν) που έδωσαν οι πρώτοι Μαθητές και Απόστολοι – ότι ο Ιησούς Χριστός είχε πράγματι αληθώς αναστηθεί από τους νεκρούς;

Πρόκειται μάλλον, για μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, μεταξύ δύο κορυφαίων αμερικανών μελετητών στα περί της Καινής Διαθήκης, (ο ένας αγνωστικιστής και ο άλλος πιστός Χριστιανός) που πραγματεύονται και συγκρούονται διαλεκτικά, με λογικά και θεολογικά επιχειρήματα, αν πραγματικά ο Χριστός των ιερών Ευαγγελίων αληθώς ανέστη.

Ο μεν αμερικανός κορυφαίος ίσως ιστορικός (και αγνωστικιστής) και κριτικός στα περί της Καινής Διαθήκης Bart Ehrman, δεν πιστεύει (ενώ κάποτε ήτο πιστός χριστιανός) στους ισχυρισμούς της Καινής Διαθήκης περί θαυμαστών και θαυματουργικών σημείων, πολλώ δε μάλλον συμπεριλαμβανομένης και της παγιωμένης αρνήσεως ή ορθολογικού σκεπτικίσμού και πεποίθησής του στα περί της μη θαυμαστής εκ του τάφου τριημέρου ανάστασης του Ιησού Χριστού. 

Ο δε λόγιος (και πιστός Χριστιανός) της Καινής Διαθήκης Justin Bass, υποστηρίζει σθεναρά τόσο κατά του Bart Ehrman όσο και στο βιβλίο του «The Bedrock of Christianity» μια σειρά ιστορικών γεγονότων και θεο-λογικών τεκμηρείων, σχετικά τόσο με τον θάνατο όσο και με την θαυμαστή ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, που δείχνουν καθαρά στους καλοπροαίρετους την πάσα ιστορικο-Θεολογική αλήθεια των ιερών Ευαγγελίων. 

Το ιστορικό-Θεολογικό και φιλοσοφικό επιχείρημα του Παναγιώτη Νούνη:

Εντάξει, αντιλαμβάνομαι, ότι ο Ehrman προσεγγίζει την θεολογική ιστορία του Χριστιανισμού καθώς και την Ανάσταση του Χριστού, με αυστηρά εγκόσμια ορθολογικά και φυσιοκρατικά κριτήρια (αλλά ο νόμος των πιθανοτήτων, η στατιστική, η φυσική και η πιθανολογία δεν είναι θεολογία), αλλά δεν αντιλαμβάνομαι καλά αν αντιλαμβάνεται εκείνος, ότι δεν υφίσταται αμιγώς άκρως καθαρή αντικειμενική ιστορία, (άρα και ο ίδιος ξεκινάει με την αρνητική προκατάληψη της άρνησης ή του σκεπτόμενου αγνωστικιστή και την άγνοιας στα περί της Ανάστασης, για να υποκριθεί τον αμερόληπτο ιστορικό) και ότι τα Ευαγγελία ως γνωστό δεν τα γράφουν ορθολογιστές ιστορικοί, αλλά εκείνοι οι απλοί μαθητές που εμπνέονται από την Ανάσταση του Χριστού και γίνονται εν τέλει Μάρτυρες για αυτήν την αλήθεια!...

Αλλά ένα θεο-Λογικό επιχείρημα που προσκομίζω, είναι η θεο-Λογική ιστορία της αναστάσεως του Λαζάρου, ο οποίος καθώς γνωρίζουμε, αναγκάστηκε να διαφύγει από τα Ιεροσόλυμα και να υπάγει στην νήσο Κύπρο. 

Ας υποθέσουμε λοιπόν, το επόμενο νοητικό πείραμα: ότι οι Χριστιανοί του σήμερα και του χθές, δεν έχουν καμμία ιδέα και κανένα επίσημο καταγεγραμμένο εμπειρικό δόγμα για την ανάσταση του Χριστού, καθότι οι μαθητές Του και οι Αποστολικοί Πατέρες και οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν κατέγραψαν (αλλά διέδιδαν κυρίως διακριτικά, μυστικά και προφορικά, και μόνον στους διαδόχους τους και ελάχιστα φωτισμένους την διδασκαλία της Ανάστασης του Χριστού) πουθενά, σε κανένα επίσημο ή ανεπίσημο κείμενο τα περαιτέρω για την ανάσταση του Χριστού, καθώς ούτε και τις μετά θάνατον εμφανίσεις Του, καθότι όλοι οι προηγούμενοι, κινδύνευαν αναντίρρητα να τους περιγελάσουν και να τους χλευάσουν το κοινωνικό πλαίσιό τους, ως φαντασμένους, μεθυσμένους και ανόητους.                                                         

Σκέφτομαι βασικά, το εξής  επόμενο ιστορικο-θεολογικό επιχείρημα: 

Αν, και μόνο αν, ο Χριστός των Ευαγγελίων, μπόρεσε de facto να αναστήσει  έναν, και μόνον έναν, άνθρωπο (τον φίλο του τον Λάζαρο, ο οποίος για 4 ημέρες ήταν νεκρός! και μάλιστα το πτώμα του μύριζε άσχημα λόγω αποσύνθεσης), τότε, και μόνον τότε, είναι ικανή συνθήκη για να πράξει το ίδιο και το αυτό στον Εαυτόν Του, αλλά και σε άλλους νεκρούς ανθρώπους. 

Και άρα, συνεπάγεται: αν η ανάσταση ενός απλού ανθρώπου (του Λαζάρου) ήταν εφικτό να ενεργηθεί υπό του Χριστού με έναν απλό και βρωντερό λόγο του με τρείς λέξεις («Λάζαρε!, δεύρω έξω!»), τότε, θεωρώ ως άτοπο και α-νόητο, να είναι  αδύνατον για τον Χριστό να αναστήσει και άλλους ανθρώπους (ή να είναι αδύνατος να αναστήσει και τον νεκρό Εαυτόν Του). 

Και άρα, επιπλέον συνεπώς: το υποθετικό φιλοσοφικό σενάριο μας, στα περί της προφορικής και μυστικής διδασκαλίας περί της ανάστασης του Χριστού, η ανάσταση Του είναι τω όντι αληθής, άρα δεν είναι ψευδής, και άρα συνεπώς: ο Χριστός των Ευαγγελίων (που δεν μας πληροφορούν -υποθετικά ομιλούντες- τίποτε για τριήμερον ανάσταση ή ανάληψη και εμφανίσεις σε λίγους ή πολλούς) ΔΕΝ παραμένει στον τάφο. 

Δηλαδή: ο Χριστός ανέστη de facto (λόγω της ισχυράς θεολογικής ιστορίας της αναστάσεως του Λαζάρου), ανεξάρτητως, αν οι Μαθητές Του έγραφαν ή όχι, δηλ. απεκάλυπταν ή απέκρυπταν στα Ευαγγελία το θαυμαστό σημείο της τριημέρου αναστάσεώς Του.

Δηλαδή, η ανάσταση του απλού ανθρώπου και Φίλου του Λαζάρου από τον Χριστό, αποδεικνύει και σημαίνει, ότι ο Ιησούς Χριστός, είναι τω όντι ο απόλυτος ΆρχΩν της ζωής και του θανάτου, και της ιστορίας, ακόμη και αν η Εκκλησία και η Πατερική Θεολογία δεν μας παρέδιδαν επίσημα και δυναμικά την εν λόγω δογματική εμπειρία και διδασκαλία στα περί της Αναστάσεως του Χριστού.

© Του Παναγιώτη Νούνη

Εκπαιδευτικού - Αναπληρωτού καθηγητού (Φιλολόγου - Θεολόγου/Θρησκειολόγου) - Συμβούλου ψυχικής υγείας

@: panagiotisnounis@hotmail.com

Υγ.: Ο αγνωστικιστής καθηγητής Ehrman, επιζητεί μανιωδώς αμιγώς ιστορικά ορθολογικά τεκμήρεια της αναστάσεως του Χριστού, χωρίς να νοεί και να κατανοεί, ότι 1. το ζήτημα της αναστάσεως είναι αμιγώς σε ΜΙΑ ενωμένη και συνηρμοσμένη φύση ως ιστορικο-θεολογικό γεγονός. 2. Η ιστορικο-θεολογική οπτική είναι μία ενότητα, μεταξύ δύο επιστητών αντικειμένων, όπου προκύπτει μία φύση αδιαίρετη, αχώριστη, ασύγχυτη και άτρεπτη, ιστορία μαζί και θεολογία. 3. Το ζήτημα της Αναστάσεως είναι κατ΄εξοχήν θεο-λογικό, μεταφυσικό και υπερβατικό ή υπέρλογο ιστορικο-θεο-Λογικό γεγονός. 4. Το οποίον αναντίρρητα δεν καταργεί τους φυσικούς νόμους της φυσικής φθοράς, αλλά δείχνει να τους συμπληρώνει, να τους μεταμορφώνει και να τους επανανοηματοδοτεί, μυστηριακώς και χαρισματικώς, με την συνεργειακή σχέση και ενότητα του κτιστού/ακτίστου με το Κτιστοάκτιστο Ων!

-------------------------------------------

The theo-logical and philosophical argument of Panagiotis Nounis

I am thinking the following: If, and only if, the Christ of the Gospels could de facto resurrect one, and only one, man (His friend Lazarus who had been dead for 4 days and his corpse smelled), then, and only then, it is a sufficient condition for Him to do the same to Himself as well as to other peoples. 

And so, it follows: if the resurrection of a simple man of Lazarus was possible to act under Christ with a simple word of His (Lazarus! come out!), i consider it absurd, that He would be impossible to resurrect other peoples (or even Himself). And so, therefore, the oral and secret teaching of Christ's resurrection is true, and no false, and Christ does not remain in the grave.

© By Panagiotis Nounis

Associate Professor of Secondary and Τertiary Education in the Greek island of Cyprus

@: panagiotisnounis@hotmail.com

------------------------------------------------

Ps.: The agnostic professor Ehrman, frantically seeks purely historical rational evidence of Christ's resurrection, without realizing and understanding that:

1. The question of resurrection is: purely in ONE united and connected nature as a historical-theological event. 

2. The historical-theological point of view is: a unity, between two scientific objects, where an indivisible, inseparable, unconfused and irrevocable nature emerges, history together with theology, in one nature as historical-theological issue.

3. The question of the Resurrection is: preeminently a theological, metaphysical and transcendental or hyperlogical historical-THEO-Logical event, by incarnation of Logos-God.

4. Which undeniably does not abolish the natural laws of natural decay, but appears to complement them, transform them and give them a new meaning, mysteriously and charismatically, with the synergistic relationship and unity of the creator/uncreator with the Creator-uncreator Being!

---------------------------------------------

Πηγή: YouTube.com, Bart Ehrman & Justin Bass, Did Jesus of Nazareth rise from the dead?