H ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ» - ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ-ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ

 

Απόρριψη και σφοδρή κριτική της Ηθικής:

απο τον Νίτσε στον Ayer, απο τον Αyer στον Mackie, 

και απο τον Ρωμανίδη στον Ναυπάκτου.

Του Παναγιώτη Νούνη

 

Δίδασκε σε ακαδημαϊκές διαλέξεις της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. το 1980 ο περίφημος Δογματολόγος και μαθητής του Πατρολόγου π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης, ότι:

«Σήμερα ΤΑΥΤΙΖΟΥΝ το βίωμα της θεολογίας με την ηθική. Ναι, αλλά η Θεολογία ΔΕΝ είναι Ηθική. Το βίωμα της θεολογίας είναι η Νοερά Προσευχή και η Θέωση, ΟΧΙ η Ηθική. Γιατί η Ορθόδοξη Θεολογία ΔΕΝ έχει Ηθική, έχει Ασκητική. ΔΕΝ υπάρχει ορθόδοξη (Χριστιανική) Ηθική, υπάρχει ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗ Ηθική, η οποία ΔΕΝ είναι αρετή, και ΔΕΝ ανήκει στην Ορθοδοξία, ανήκει σ΄όλον τον κόσμο. Επομένως, το βίωμα της θεολογίας ΔΕΝ είναι η αρετή, η Ηθική, γιατί η ηθική είναι και των φιλοσόφων». (σελ. 143). [1]

Οι υπογραμμίσεις στα προηγούμενα γραφθέντα και λεχθέντα του Ρωμανίδη με ιδιαίτερη έμφαση, δια της μεγαλογράμματης γραφής είναι του υπογράφοντος.

Η εν λόγω ρωμαλέα θεολογική άποψη του Ρωμανίδη, δεν είναι προσωπικός νεωτερισμός του ούτε καμμία νεοΝικολαϊτική ή νεορθόδοξη αίρεσις, αλλά μάλλον είναι η αποκρυσταλλωμένη και παγιωμένη γνήσια προσέγγισις και ισχυρά ορθόδοξη θεολογική άποψη, η οποία θεμελιώνεται κυρίως εις το Ιερό Ευαγγέλιον καθώς και στην σύνολη Πατερικήν Γραμματεία.

Η Ιερά Παράδοσις, της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας ΔΕΝ διαθέτει «Χριστιανική Ηθική», και αν υφίστανται ακόμη τέτοιου είδους ηθικές ή ηθικολογικές ή ηθικιστικές διδασκαλίες, πρόκειται, για αμιγώς προτεσταντόπληκτους ή φραγκολατίνικους εξάπαντος μεσαιωνικούς ετερόδοξους νεωτερισμούς.

Δηλαδή, το Ιερόν Ευαγγέλιον ΔΕΝ είναι θεολογικο-φιλοσοφικό σύστημα Ηθικής διδασκαλίας. Οι θεοφόροι Πατέρες ΔΕΝ είναι ηθικιστές, πολλώ δε μάλλον ΔΕΝ είναι ηθικοδιδάσκαλοι. Οι Άγιοι ΔΕΝ μας προτείνουν μιαν ηθική διδασκαλία. Καθότι ΔΕΝ υφίσταται αλλ΄ΟΥΤΕ πρέπει να υφίσταται πλέον «Χριστιανική Ηθική».

Η «Χριστιανική Ηθική» μαζί και ο ηθικός Ευσεβισμός, οδηγεί και οδήγησε σωρηδόν πιστούς της Δυτικής Χριστιανοσύνης (Προτεστάντες και Παπικούς) ώστε να αποταχθούν τον Χριστιανισμό και να γίνουν άθεοι/αγνωστικιστές ή να οδηγηθούν με άνεση σε άλλου είδους Ανατολικά (=Ινδουϊσμό και Βουδισμό) ή μονοθεϊστικά (Ισλαμισμό και Ιουδαϊσμό) Θρησκεύματα.

 

Η «Χριστιανική Ηθική» μαζί και ο άκαμπτος ή αυστηρός ηθικολογικός Πουριτανισμός και ο στείρος Ηθικισμός, οδηγεί και οδήγησε σωρηδόν πιστούς της Ανατολικής Ορθοδόξου Χριστιανοσύνης να γίνουν άθεοι/αγνωστικιστές είτε και να μπλέξουν με διάφορες άλλες γνωστές ή άγνωστες Θρησκείες (Μασονία/Θεοσοφία), αιρέσεις (Χιλιασμό, Ευαγγελικούς και Πεντηκοστιανισμό) και σε άλλες παραθρησκευτικές ή αποκρυφιστικές οργανώσεις.

Η «Χριστιανική Ηθική» φαίνεται να μην έχει καμμία σχέση με το Ιερό Ευαγγέλιο, την Ιερά Παράδοση, την Πατερική Γραμματεία καθώς και τον ορθόδοξο Ησυχασμό. Διότι, αν ο Χριστιανισμός έχει σημαντικές εκροές απο πιστούς αυτό οφείλεται κυρίως στην «Χριστιανική Ηθική».

Άρα, συνεπώς, ο μεγάλος φιλόσοφος Νίτσε στο έργο του η «ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ», εξαιρέτως του τελευταίου και τρίτου κεφαλαίου που απορρίπτει κάπως άστοχα τα ασκητικά ιδεώδη και αδιακρίτως τον Ασκητισμό, φαίνεται να έχει σε μεγάλο βαθμό δίκαιο όταν απορρίπτει απόλυτα και εκ θεμελίων την «Χριστιανική Ηθική».

Συναφώς, η «Χριστιανική Ηθική», πνέει τα λοίσθια στην Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία και την Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας. Όσοι ανεμίζουν ακόμη τα λάβαρα της «Χριστιανικής Ηθικής» έχασαν το τρένο.

Αφού, το ίδιο και το αυτό ζήτημα που το αποσαφηνίζει ακαδημαϊκά ο Ρωμανίδης την δεκαετία του 1980, μας το διδάσκει και ο εν Ελλάδι «ισχυρός θεολογικός νόας» Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος απ΄ την δεκαετία του 2010 μέσω της «ΕΜΠΕΙΡΙΚΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ», Τόμος Α΄, στο κεφάλαιο περί της Ηθικής.

Tα εν λόγω πολύτιμα φιλοσοφικά και θεολογικά στοιχεία, περί της κριτικής στην Ηθική, ομοιάζουσι σε μεγάλο βαθμό με την διαβόητη κριτική στην Ηθική και την Μεταφυσική Θεολογία του φιλόσοφου Ayer στο περίφημο εγχειρίδιο του «ΓΛΩΣΣΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ».

Τι ακριβώς θέλω να πω με αυτό;

Θέλω κατ΄ ουσίαν να επισημάνω, χωρίς κανένα αυθαίρετο συλλογισμό, ότι μάλλον η Αναλυτική Φιλοσοφία, η Μεταηθική Φιλοσοφία (μέσω του Ηθικού Μηδενισμού και της Θεωρίας του Λάθους\Φαντασιακής Θεωρίας του John MACKIE) και η σύγχρονη Λογική Φιλοσοφία, συγκλίνουν, σε μέγιστο βαθμό στο ζήτημα της κριτικής και της απόρριψης της Ηθικής, ως α-νόητων (χωρίς νόημα) προτάσεων, με την Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία και διδασκαλία καθώς και με την Εμπειρική Δογματική της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας.

Σύγχρονοι Φιλόσοφοι και ορθόδοξοι Θεολόγοι, συγκλίνωσι και συμφωνούσι, αναντίρρητα ο καθένας ίσως για διαφορετικούς λόγους, στο σημείο της κριτικής και της απόρριψης της Ηθικής.

Άραγε, μήπως αυτό είναι και το «σημείον Μηδέν» της σύγκλισις μεταξύ της Σύγχρονης Φιλοσοφίας και της Πατερικής Θεολογίας;

 

 

Του Παναγιώτη Νούνη

† Θεο-Λογικός και Θρησκευτικός Στοχαστής

Εκκλησιαστικός Ρεπόρτερ, Ιστορικός

Διαχειριστής του Ιστολογίου «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ»

Tηλ.: 00357-96897711

apologitika@gmail.com  / panagiotisnounis@gmail.com

https://web.facebook.com/panagiotisnouni

 

 

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: [1] Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου, «ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ» (Κατά τις προφορικές παραδόσεις του π. Ιωάννου ΡΩΜΑΝΙΔΗ), Τόμος Α΄, ΔΟΓΜΑ-ΗΘΙΚΗ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, σελ. 139-154.

Υγ.: Προτού αρχίσει ο δημόσιος λιθοβολισμός μου από τους ηθικιστές, ευλαβείς-βλαμμένους και ευσεβο-διαταραγμένους «Χριστιανούς», να υπενθυμίσω στην φιλότιμη αγάπη σας ότι παραπέμπω σχεδόν σε κάθε παράγραφό μου, σε φιλόσοφους και θεολόγους συγγραφείς, ακαδημαϊκούς δασκάλους καθώς και σε σοφούς εκκλησιαστικούς άντρες, την μοναδική έγκυρη και αξιόπιστη φωνή της ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ώστε η όποια θρασύτατη στοχοποίηση ημών των παπαγαλούντων περί των ποικίλων στοχασμών που καταγράφονται καθότι συγκλίνουσι να είναι καθόλα δίκαιη και επιτυχής.